Ria Van Hove blogt

Onderwijs

Ik ben kleuterjuf in hart en nieren, ook al was dat niet mijn eerste studiekeuze. Na het beëindigen van mijn secundaire studies aan de Pius X, wilde ik psycholoog worden. Dat leek me enorm boeiend, het gedrag van mensen bestuderen: waarom doen ze wat ze doen? Wat drijft hen? Helaas bezat ik niet genoeg discipline om verantwoord om te gaan met de enorme vrijheid die ik plots kreeg op kot in Leuven. Het was er toch zo plezant en de boeken werden vaak vergeten. :-) De resultaten waren dan ook wat ik verdiende, geen diploma psychologie voor mij. Dan maar terug naar ma en pa om in Diest bij de ‘nonnen’, een opleiding te volgen voor kleuterjuf. De ‘nonnenschool’ of een kot in Leuven, een wereld van verschil…..maar het resulteerde wel in een diploma!

Halfweg de jaren 80 kon ik starten in het kleuterschooltje op de Berg, de Molenhoeven. Wat een zalige tijd was dat! Samen met drie collega’s en een ongelooflijk hard werkend oudercomité probeerden we het beste te halen uit alle kinderen. Er werd door iedereen goed en hard samengewerkt om er iets moois van te maken. We bouwden samen een afdak, een zandbak met speeltoestel in en zoveel meer. Alle kinderen verdienen gelijke kansen, rijk of arm, dik of dun, allochtoon of autochtoon. Het is de plicht van alle leerkrachten om hier werk van te maken.

En dit is weer een match met GROEN. Daar wil ik mee mijn schouders onder zetten. Er is veel verborgen kinderarmoede in Tessenderlo en dat moet weggewerkt worden. In het onderwijs moeten we daar aandacht voor hebben om op een discrete manier die verschillen weg te werken en er te zijn voor ALLE kinderen en hun ouders. Diegene die nog bij mij in het kleuterklasje op de Berg gezeten hebben, herinneren zich misschien nog de laatste dagen van het schooljaar. Een topmoment was dat! Tijdens één van die laatste schooldagen trok ik met mijn groep kleuters en dankzij de hulp van ‘vervoerouders’ naar mijn ouders in ’t Boshuis. De ganse dag konden de kleuters zich daar uitleven in een gezonde omgeving vol natuur en dieren. Iedereen genoot er met volle teugen van en het schooljaar werd op een mooie manier afgesloten.

We moeten met onze kinderen kansen blijven creëren om dingen in de natuur te kunnen gaan ontdekken. We moeten regelmatig buiten onze schoolpoorten durven gaan om de wereld van de kinderen te verruimen. Het zou fijn zijn als het centrum meer groen zou krijgen zodat ook de kinderen van de centrumscholen zonder veel problemen kunnen genieten van een natuurlijke omgeving, ruimer dan de meestal saaie speelplaatsen. Het kan toch niet zo moeilijk zijn om het toekomstige park aan de pastorie tijdens de schooluren ter beschikking te stellen aan de kinderen van de scholen. Na schooltijd wordt het dan weer een publiek park. Op deze manier wordt het extra goed gebruikt en zijn het de investeringen dubbel en dik waard. Als tegenprestatie kunnen de onderwijsinstellingen hun sportzalen en/of polyvalente ruimtes na schooltijd ter beschikking stellen aan verenigingen.

Samen kunnen we zoveel meer!!! Laat ons er voor gaan. :-)

  • Onderwijs

    Ik ben kleuterjuf in hart en nieren, ook al was dat niet mijn eerste studiekeuze. Na het beëindigen van mijn secundaire studies aan de Pius X, wilde ik psycholoog worden. Dat leek me enorm boeiend, het gedrag van mensen bestuderen: waarom doen ze wat ze doen? Wat drijft hen? Helaas bezat ik niet genoeg discipline om verantwoord om te gaan met de enorme vrijheid die ik plots kreeg op kot in Leuven. Het was er toch zo plezant en de boeken werden vaak vergeten. :-) De resultaten waren dan ook wat ik verdiende, geen diploma psychologie voor mij. Dan maar terug naar ma en pa om in Diest bij de ‘nonnen’, een opleiding te volgen voor kleuterjuf. De ‘nonnenschool’ of een kot in Leuven, een wereld van verschil…..maar het resulteerde wel in een diploma!

    Halfweg de jaren 80 kon ik starten in het kleuterschooltje op de Berg, de Molenhoeven. Wat een zalige tijd was dat! Samen met drie collega’s en een ongelooflijk hard werkend oudercomité probeerden we het beste te halen uit alle kinderen. Er werd door iedereen goed en hard samengewerkt om er iets moois van te maken. We bouwden samen een afdak, een zandbak met speeltoestel in en zoveel meer. Alle kinderen verdienen gelijke kansen, rijk of arm, dik of dun, allochtoon of autochtoon. Het is de plicht van alle leerkrachten om hier werk van te maken.

    En dit is weer een match met GROEN. Daar wil ik mee mijn schouders onder zetten. Er is veel verborgen kinderarmoede in Tessenderlo en dat moet weggewerkt worden. In het onderwijs moeten we daar aandacht voor hebben om op een discrete manier die verschillen weg te werken en er te zijn voor ALLE kinderen en hun ouders. Diegene die nog bij mij in het kleuterklasje op de Berg gezeten hebben, herinneren zich misschien nog de laatste dagen van het schooljaar. Een topmoment was dat! Tijdens één van die laatste schooldagen trok ik met mijn groep kleuters en dankzij de hulp van ‘vervoerouders’ naar mijn ouders in ’t Boshuis. De ganse dag konden de kleuters zich daar uitleven in een gezonde omgeving vol natuur en dieren. Iedereen genoot er met volle teugen van en het schooljaar werd op een mooie manier afgesloten.

    We moeten met onze kinderen kansen blijven creëren om dingen in de natuur te kunnen gaan ontdekken. We moeten regelmatig buiten onze schoolpoorten durven gaan om de wereld van de kinderen te verruimen. Het zou fijn zijn als het centrum meer groen zou krijgen zodat ook de kinderen van de centrumscholen zonder veel problemen kunnen genieten van een natuurlijke omgeving, ruimer dan de meestal saaie speelplaatsen. Het kan toch niet zo moeilijk zijn om het toekomstige park aan de pastorie tijdens de schooluren ter beschikking te stellen aan de kinderen van de scholen. Na schooltijd wordt het dan weer een publiek park. Op deze manier wordt het extra goed gebruikt en zijn het de investeringen dubbel en dik waard. Als tegenprestatie kunnen de onderwijsinstellingen hun sportzalen en/of polyvalente ruimtes na schooltijd ter beschikking stellen aan verenigingen.

    Samen kunnen we zoveel meer!!! Laat ons er voor gaan. :-)

  • Een nieuwe uitdaging!

    Een nieuwe uitdaging in mijn leven! Ik ben aangesloten bij een politieke partij en stel me kandidaat voor de komende verkiezingen. Geweldig toch!!

    En welke partij? Er is er maar eentje waar ik 100% in geloof en dat is GROEN. Heb ik even geluk dat die opnieuw van de partij zullen zijn in Tessenderlo bij de volgende verkiezingen.

    Om te weten waarom ik net in deze partij geloof, wil ik me eerst even voorstellen.

    Ik ben dus Ria Van Hove, geboren in 1961, ja die goede oude tijd, the sixties…  Mijn mama, geboren en getogen op Berg Tessenderlo was gekend onder de naam Maria van Gust Jannes, die van ’t Boshuis. Helaas is zij enkele jaren geleden plots overleden, gelukkig woont mijn papa nog steeds in ’t Boshuis tussen het groen en de diertjes. Hij is supertrots op mij, zijn dochter in de politiek!

    Stiekem moest hij lachen toen ik vertelde dat ik opkwam voor GROEN. Zijn dochter bij Groen? Zijn zoon die dierenarts is op de Berg, ja, dat zou hij beter begrijpen. Maar zijn dochter die reeds als kind angstig reageerde als er in de verte ergens een dier(tje) opdook … de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

    GROEN  is echter meer dan natuur en dierenliefhebberij, veeeeel meer.

    Voor mij staat GROEN voor contacten met elkaar, echte waarden naleven, positiviteit, aangenaam kunnen leven en vooral samenleven met elkaar.

    GROEN is ook belangrijk in het centrum van het dorp, ook daar moet men veilig, rustig en gezond kunnen leven.

    Met deze blog wil ik jullie binnenlaten in mijn leven, een leven dat heel gewoon verloopt en dat helemaal matcht met de overtuigingen van GROEN. Veel leesplezier in de volgende dagen….